Teacher Attitudes Towards Peer Education Model
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10070196Keywords:
Teacher, Education, Peer EducationAbstract
In the research conducted to examine teacher attitudes towards the peer education model, the survey model, one of the quantitative research methods, was used. The sample of the research is 400 teachers working in schools affiliated with the Ministry of National Education in Şahinbey / Gaziantep in December 2022. "Peer Education Attitude Scale" developed by Özdemir (2018) was used as a data collection tool in the study. SPSS 24.0 statistical data analysis program was used in the analysis of research data. In the analyses, the significance level was accepted as p<0.05. In the study, it was observed that teachers' attitude levels towards peer education were high, and there was a statistically significant difference between gender, age, branch and educational status variables and attitudes towards peer education. As a result of the research, it was determined that teachers' attitudes towards peer education were at a high level in all sub-dimensions, and it was concluded that gender, age, branch and education level variables were effective on attitudes towards peer education.
References
Bayrakçı, M. (2007). Sosyal öğrenme kuramı ve eğitimde uygulaması. SAÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 198-210.
Can, A. (2018). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi.
Creswell, J. W. (2017). Araştırma deseni nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. (S. B. Demir Çev.). Ankara: Eğiten Kitap.
Çolakoğlu, T. (2004). Sporun topluma yaygınlaştırılması açısından okul sporları. Doktora Tezi, Gazi üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Demirel, F. (2013). Akran eğitiminin matematik dersinde kullanımının öğrenci tutumu, başarısı ve bilgi kalıcılığına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
Ekşioğlu, A. B. (2007). Akran eğitimi yolu ile anneden anneye emzirme yeterlilik eğitiminin etkisinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Gardner, R., Cartledge, G., Seidi, B. & Woolsey, L. (2001). Mt. Olivet. after-school program: Peer-mediated interventions for risk student. Remiadel and Special Education, 22(1), 22-33.
Gearheart, B.R., Weishahn, M.W. & Gearheart, C.J. (1992). The exceptional student in a regular class (5th ed). New York, USA: Merrill.
Glynn, S. & Koballa, T. R. (2005) The contextual teaching and learning instructional approach. In Yager, R. E.(Eds.), Exemplary science: Best practices in professional development (pp.75-84.), United States of America: NSTA Press
Gutek, G. L. & Kale, N. (2011). Eğitime felsefi ve ideolojik yaklaşımlar. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Kangalgil, M. ve Dönmez, B. (2003). İlköğretim okullarında görev yapan sınıf öğretmenlerinin beden eğitimi dersine ilişkin görüşleri (Sivas örneği). Milli Eğitim Dergisi, 159, 20-24.
Karabulut, Ö. Ö. (2003). Aile planlaması konusunda üniversite öğrencilerinin akran eğitimi etkinliklerinin değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Kaya S. (2013). İşbirlikli öğrenme ve akran değerlendirmenin akademik başarı, bilişüstü yeti ve yardım davranışlarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Cumhuriyet Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sivas.
Korkmaz, M. (2010). İnternet kullanımı konusunda uygulanan akran eğitiminin ergenler üzerindeki etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
Köse E. ve Çam F. (2010). Yaşam temelli öğrenmenin sinir sistemi konusunda öğrenme başarılarına etkileri. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 8(2), 91-106.
Mazur, E. (1997). Peer instruction: A user’s manual, Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
MEB. (1997). Beden eğitimi öğretmen kılavuzu. İstanbul: M.E. B. Yayınları.
Mynard, J. & Almarzouqi, M. (2006). Investigating peer tutoring. English Language Teaching Journal, 60(1), 13-22.
Oral, G. (2020). Sınıf ve okul öncesi öğretmelerinin akran eğitimine ilişkin tutumları. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Aydın Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
Özbek, O. (2003). Beden eğitimi öğretmenlerinin mesleki etik ilkeleri ve bu ilkelere uyma düzeyleri. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Özcan, O. (2017). Akran öğretimi yöntemiyle asitler ve bazlar konusunun 12.sınıflarda öğretimi: Bir eylem araştırması. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Özdemir, B. (2018). Okul öncesi ve sınıf öğretmenlerinin akram eğitimine ilişkin tutumları. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Tan, E. (2019). Ortaöğretim 7. sınıf ışık konularında akran öğretiminin uygulanması. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Vygotsky, L.S. (1978). Mind in society. Cambridge, MA: Harvard University Press
Yardım, H. G. (2009). Matematik derslerinde akran eğitimi yaklaşımının 9. sınıf öğrencilerine etkisi üzerine eylem araştırması. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Social Education
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
