Öğretmenlerin Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının İncelenmesi
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.8319367Keywords:
Eğitim, Öğretmen, Sağlık, Sağlıklı Yaşam BiçimiAbstract
Öz
Öğretmenlerin sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının incelenmesi amacıyla yapılan araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemi, 2021-2022 eğitim öğretim yılında Malatya ilinde bulunan okullarda görev yapmakta olan, araştırmaya gönüllü olarak katılan 300 öğretmendir. Araştırmada veri toplama aracı olarak Walker vd. (1987) tarafından geliştirilen Bahar vd. (2008) tarafından Türkiye’deki geçerli ve güvenirlik çalışması yapılan Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde SPSS 24.0 istatistiksel veri değerlendirme programı kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde anlamlılık düzeyi p=0,05 olarak alınmıştır. Araştırmada öğretmenlerin cinsiyetleri, boyları ile sağlıklı yaşam biçimi ölçeği alt boyutları ve ölçek toplam puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamış, yaşları ile kişiler arası ilişkiler at boyut puanları arasında, kiloları ile manevi gelişim alt boyut puanları arasında, eğitim durumu ile sağlıklı yaşam biçimi ölçeği alt boyutlarından Sağlık Sorumluluğu, Beslenme, Manevi Gelişim, Kişilerarası İlişkiler, Stres Yönetimi, Stres Yönetimi alt boyutları ve Ölçek Toplamı puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda, kadın öğretmenlerin sağlıklı yaşam bicimi davranışlarına erkek öğretmenlere göre daha fazla dikkat ettikleri, öğretmenlerin boy ve kilolarının oranına göre sağlıklı yaşam biçimi davranışlarına yöneldikleri, eğitim düzeyinin yükselmesiyle öğretmenlerin sağlıklı yaşam biçimi davranışlarından uzaklaştıkları belirlenmiştir.
Abstract
The survey model, which is one of the quantitative research methods, was used in the research conducted to examine the healthy lifestyle behaviors of teachers. The sample of the research is 300 teachers working in schools in Malatya province and participating in the research voluntarily in the 2021-2022 academic year. As a data collection tool in the research, Walker et al. (1987) Developed by Bahar et al. (2008) used the Healthy Lifestyle Behaviors Scale, whose validity and reliability study was conducted in Turkey. SPSS 24.0 statistical data evaluation program was used in the analysis of the research data. In the analysis of the research data, the level of significance was taken as p=0.05. In the study, no statistically significant difference was found between teachers' gender, height, healthy lifestyle scale sub-dimensions and scale total scores. A statistically significant difference was found between the sub-dimensions of Health Responsibility, Nutrition, Spiritual Development, Interpersonal Relations, Stress Management, Stress Management and Scale Total scores. As a result of theresearch, it has beendeterminedthatfemaleteachers pay more attention to healthy life style behaviors than male teachers, they tend to healthy life style behavior saccording to the ratio of teachers' height and weight, and teachers move away from healthy lifestyle behaviors with the increase in education level.
References
Aksoy, T. ve Hülya U, (2014). Hemşirelik öğrencilerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışları. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 1, 2, 53-67.
Atilay, S. (2011). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Öz Yeterlik İnançlarının İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, İzmir, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Balcıoğlu İ. (2005). Stres kavramı ve tarihsel gelişimi. İ. Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri. Medikal Açıdan Stres ve Çareleri Sempozyum Dizisi 09-12, İstanbul.
Bhuiyan, M.,Sheng, J. W. K., Ghazali, F. H. B., al Mughasbi, F. G. A., Arnous, M. K., Maziz, M. N. H., Appalanaidu, V. A., al-Jashamy, K., ve Kadir, S. Y. (2017). Health-promotinglifestylehabitsamongpreclinicalmedicalstudents. PakıstanJournal Of MedıcalAkistanJournal Of MedicalHealthSciences, 11, 2, 490-5.
Bozhüyük, A., Özcan, S., Kurdak, H., Akpınar, E, Saatçi, E., Bozdemir, N. veCare, P.(2012). Sağlıklı yaşam biçimi ve aile hekimliği. TurkishJournal of FamilyMedicine, 6(1), 13-21.
Çelik, A.(2018). Hemodiyaliz Hastalarının Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının Ve Etkileyen Faktörlerin Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Demirel, Ö. (1999). Planlamadan Değerlendirmeye Öğretme Sanatı, Ankara: Pegem A Yayınları.
Demirhan, G. (2002). Çağdaş Beden Eğitimi Öğretmeni. Antalya, 7. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi
Emeksiz, B.(2018). Yoğun Bakım Ünitesi Hemşirelerinde Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Okan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Erçin, H. Ş.(2018). Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları İle Enneagram Kişilik Tipleri Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi, Uzmanlık Tezi, Yıldırım Beyazıt Üniversitesi tıp Fakültesi, Ankara.
Erden, M. (2005). Öğretmenlik Mesleğine Giriş, İstanbul: Epsilon Yayıncılık Hizmetleri.
Erkan, N. (2000). Yaşam Boyu Spor, Ankara: Bağırgan Yayınları.
Esin, M. N. Ö. (1997). Endüstriyel Alanda Çalışan İşçilerin Sağlık Davranışlarının Saptanması ve Geliştirilmesi,Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Ezer, S.(2018). Sağlık Çalışanlarının Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları İle Profesyonel Yaşam Kaliteleri Arasındaki İlişkinin ve Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Üsküdar Üniversitesi Sağlık Bilimleri enstitüsü, İstanbul.
Hosseini, M.,Ashktorab, T., Taghdisi, M. H. veKhodayari, M. T.(2017). Theinterpersonalinfluences as a factorforhealthpromoting life style in nursingstudents: A mixedmethodstudy. Glob J HealthSci, 9, 196-205.
Kafkas, M. E., Kafkas, A. Ş., veAcet, M. (2012). Beden eğitimi öğretmenlerinin sağlıklı yaşam biçimi davranış düzeylerinin incelenmesi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (32), 47-55.
Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
Kılıç, L. (2017). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının Bazı Değişkenlere Göre Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Masina, T.,Madzar, T., Musil, V. veMilosevic M, (2017). Differences in health-promotinglifestyleprofileamongcroatianmedicalstudentsaccordingtogenderandyear of study. ActaClinCroat, 56(1), 84-91.
Nakiboğlu, C.,ve Karakoç, Ö. (2005), Öğretmenin Sahip Olması gereken dördüncü bilgi: alan öğretim, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 183-206.
Ocakçı, A. (2003). Sağlığın korunma ve geliştirilmesinde hemşirelik hizmetlerinin rolü. Sağlık ve Toplum Dergisi. 10(2), 20-27.
Oral, B.(2018). Erciyes Üniversitesi Öğrencilerinin Sağlık Algısı ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları, Tıpta Uzmanlık Tezi, Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Kayseri.
Paudel, S.,Bahadur, K., Bhandari, D. B. Bhandari, L. ve Arjyal, A. (2017). Healthrelatedlifestylebehaviorsamongundergraduatemedicalstudents in Patan Academy of HealthSciences in Nepal. Journal of BiosciencesMedicines, 5(9), 43-53.
Pekcan, G.,Şanlıer, N. ve Baş, M. (2016). Türkiye Beslenme Rehberi 2015, Ankara: Sağlık Bakanlığı
Pender, N.J.,Barkauskas, V. H., Hayman, L, Rice V. H. veAnderson, E. T. (1992). Healthpromotionanddiseaseprevention: Towardexcellence in nursingpracticeandeducation. Nursing Outlook, 40(3), 106-112.
Sayan, A. (1999). Beslenme alışkanlıkları ve temel besin gereksinimleri. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 2(2), 53-65.
Sural, V.,ve Tamer, K. (2021). Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 26(1), 163-181.
Şahin, T.(2018). Adıyaman İl Merkezinde 15-49 Yaş Kadınlarda Obezite Sıklığı, Fiziksel Aktivite Düzeyi Ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları, Doktora Tezi, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
Şişman, M. veAcat, B. M. (2003). Öğretmenlik uygulaması çalışmalarının öğretmenlik mesleğinin algılanmasındaki etkisi,Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1), 235-250.
Tabachnick, B. G. veFidell, L. S. (2013). Using MultivariateStatistics. 6. Baskı. Boston, MA: Pearson.
Topuz, S.(2018). DiabetesMellituslu Hastaların Tamamlayıcı ve Alternatif Tedavi Kullanım Durumlarının Ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarına Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Medipol Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Wang, S. M.,Zou, J. L., Gifford, M. veDalal, K. (2013). Youngstudents’ knowledgeandperception of healthandfitness: A study in Shanghai, China. HealthEducationJournal, 73(1), 20-27.
World HealthOrganization (2008).WHO Global Report on FallsPrevention in Older Age. Geneva, World HealthOrganization.
Yalçın, R.(2018). Lise Öğrencilerinin Fiziksel Aktivite Düzeyleri İle Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Arasındaki İlişki, Yüksek Lisans Tezi, Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sivas.
Yasemin, Ö. ve Karabulut, A. B.(2018). Günlük yaşam ve stres yönetimi. Türkiye Sağlık Bilimleri ve Araştırmaları Dergisi, 1(1), 48-56
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Journal of Social Education

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.