Öğretmenlerin Örgütsel Güven Düzeylerinin İncelenmesi
Keywords:
Öğretmen, Güven, Örgütsel GüvenAbstract
Bu çalışmada öğretmenlerin örgütsel güven düzeylerinin incelenmesi amaçlanmış ve bu amaca ulaşmak için nicel araştırma yöntemleri arasında olan tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemi, Malatya ilinde 2022-2023 eğitim öğretim yılında Milli Eğitim Bakanlığına bağlı resmi okullarda görev yapmakta olan 300 öğretmendir. Araştırmada veri toplama aracı olarak Çalışkan (2021) tarafından geliştirilen “Örgütsel Güven Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde SPSS 24.0 istatistiksel veri analiz programı kullanılmıştır. Araştırmada öğretmenlerin örgütsel güven algı düzeylerinin yüksek düzeyde olduğu belirlenmiştir. Araştırmada ayrıca, kadın ve evli öğretmenlerin örgütsel güven düzeylerinin daha yüksek olduğu, öğretmenlerin yaş ve hizmet sürelerinin artması ile örgütsel güven düzeylerinin de yükseldiği, buna karşılık eğitim düzeylerinin yükselmesi ile örgütsel güven algı düzeylerinin düşmekte olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Abstract
In this study, it was aimed to examine the organizational trust levels of teachers. In the research, scanning model, which is one of the quantitative research methods, was used. The sample of the research is 300 teachers working in public schools affiliated to the Ministry of National Education in the province of Malatya in the 2022-2023 academic year. The "Organizational Trust Scale" developed by Çalışkan (2021) was used as a data collection tool in the research. SPSS 24.0 statistical data analysis program was used in the analysis of the research data. In the study, it was determined that teachers' organizational trust perception levels were high. In the study, it was also concluded that the organizational trust levels of female and married teachers are higher, the organizational trust levels increase with the increase in the age and service period of the teachers, while the organizational trust perception levels decrease with the increase in the education level.
References
Akpolat, T., ve Oğuz, E. (2022). Öğretmenlerin algıladıkları örgütsel güven, umut ve motivasyon düzeyleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (53), 240-262.
Aktuna, M. (2007). İnsan kaynakları yönetimi eğitim fonksiyonunun örgütsel güvene etkileri ve bir uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
Atkinson, S. ve D. Butcher (2003). Trust ın managerial relationships. Journal of Managerial Psychology, 18(4), 282-304.
Aydan, S., ve Kaya, S. (2018). Hemşirelerin etik iklim algılarının örgütsel güven düzeyleri üzerindeki etkisi. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 21(2), 199-216.
Aydın, E. (2019). Örgütsel güvenin örgütsel bağlılığa etkisi: tıpta uzmanlık eğitimi alan hekimler üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, İşletme enstitüsü, Sakarya.
Bilgiç, Ö. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel güven düzeyine ilişkin algıları (Küçükçekmece örneği). Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Carnavale, D. G., ve Wechsler, B. (1992). Trust in the public sector. Administration and Society, 23, 471-494.
Casimir, G., Lee, K. ve Loon, M. (2012), Knowledge sharing: influences of trust, commitment and cost, Journal of Knowledge Management, 16(5), 740-753.
Cook, J., ve Wall, T. (1980). New work attitude measures of trust, organizational commitment and personal need non-fulfilment. Journal Of Occupational Psychology. 53(1), 39-52.
Çalışkan, A. (2021). Örgütsel güven: bir ölçek geliştirme çalışması. Antalya Bilim Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 42-59.
Çeliker, U. (2015). Öğretmenlerin yönetime katılım algıları ve beklentileri ile örgütsel güven düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Ümraniye ilçesi örneği). Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Çetintaş, H. B. (2016). Yönetim yaklaşımlarında örgütsel iletişim olgusunun değerlendirilmesi. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 4(1), 173-199.
Çubukçu, K., ve Tarakçıoğlu. S. (2010). Örgütsel güven ve bağlılık ilişkisinin otelcilik ve turizm meslek lisesi öğretmenleri üzerinde incelenmesi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 2(4), 57-78.
Farooq, M., ve Farooq, O. (2014). Organizational justice, employee turnover, and trust in the workplace: a study in south asian telecommunication companies. Global Business and Organizational Excellence, 33(3), 56-62.
Fukuyama, F. (2005). Güven: sosyal erdemler ve refahın yaratılması. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Gençer, Ö. (2020). Onkoloji hemşirelerinin dillendirme davranışları ve belirleyicisi olarak örgütsel güven ve yapısal güçlendirme algıları. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Ünı̇versı̇tesı̇ Sağlık Bı̇lı̇mlerı̇ Enstı̇tüsü, Ankara.
Huff, L., ve Kelley, L. (2003). Levels of organizational trust in ındividualist versus collectivist societies: A seven-nation study. Organization Science, 14(1), 81–90.
İşcan, Ö.M., ve Sayın. U. (2010). Örgütsel adalet, iş tatmini ve örgütsel güven arasındaki ilişki. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24(4), 195-216, 2010
Joseph, Errol E. ve Winston, Bruce E. (2005). A correlation of servant leadership, leader trust, and organizational trust. Leadership & Organization Development Journal, 26, 6-22
Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Karasu, Y. ve Cömert, M. (2022). İlköğretim kurumlarında çalışan öğretmenlerin örgütsel dedikodu ve örgütsel güven algıları arasındaki ilişki. ODÜSOBİAD 12(3), 2723-2748
Mamatoğlu, N. (2020). Sosyal psikolojinin sosyal güven konusuna uygulanışı, Gülden, Sayılan ve Cem Şafak Çukur (Der.), İçinde Uygulamalı sosyal psikoloji, (351-390), Ankara: Nobel Yayınları.
Mayer, R. C. Davis, J. H., ve Schoorman, F. D. (1995). An ıntegrative model of organizational trust. Acad Manage Rev. 20(3), 709-734
Mishra, J., ve Morrissey, M. A. (1990). Trust in employee/employer relationships: a survey of west Michigan managers. Public Personnel Management, 19(4), 443-486.
Möllering, G., Bachmann, R., ve Hee Lee, S. (2004). Introduction: Understanding organizational trust–foundations, constellations, and issues of operationalisation. Journal of managerial psychology, 19(6), 556-570.
Newman, A.H., Kiazad, K., Miao, Q. ve Cooper, B. (2014). Examining the cognitive and affective trust-based mechanisms underlying the relationship between ethical leadership and organisational citizenship: a case of the head leading the heart?, Journal of Business Ethics, 123(1), 113-123.
Polatçı, S. (2014). Psikolojik sermayenin görev ve bağlamsal performans üzerindeki etkileri: Polis teşkilatında bir araştırma. Ege Akademik Bakış Dergisi, 14(1), 115-124.
Shamir, B. ve Lapidot, Y. (2003). Trust in organizational superiors: systemic and collective considerations. Organization Studies, 24(3), 463-491.
Shockley-Zalabak, P., Ellis, K., ve Winograd, G. (2000). Organizational trust: what it means, why it matters. Organization Development Journal, 18(4), 35-48
Şakar, A. (2012). Örgütsel güven. D. E. Özler (Ed.). İçinde Örgütsel davranışta güncel konular (21-40), Bursa: Ekin Yayınevi,
Tan, H. H., ve Tan, C. S. F. (2000). Toward the differentiation of trust in supervisor and trust in organization. Genetic, Social, and General Psychology Monographs, 126(2), 241–260.
Thomas, G. F., Zolin, R. ve Hartman, J. (2009). The central role of communication in developing trust and its effect on employee ınvolvement. Journal of Business Communication, 46(3), 287-310.
Tschannen-Moran, M., ve Hoy W.K. (2000). A multidisciplinary analysis of the nature, meaning, and measurement of trust. Review of Educational Research, 70(4), 547-593.
Tutar, H. (2003). Örgütsel iletişim. Seçkin Yayıncılık, Ankara
Tüzün, İ. K. (2007). Güven, örgütsel güven ve örgütsel güven modelleri. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, (2), 93-118.
Whitener, E. M., Brodt, S. E., Korsgaard, M. A., & Werner, J. M. (1998). Managers as initiators of trust: An exchange relationship framework for understanding managerial trustworthy behavior. Academy of management review, 23(3), 513-530.
Yakın, B. (2017). Örgütsel güven, örgütsel özdeşleşme ve örgütsel sinizm ilişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Yılmaz, E. (2017). Örgütsel davranış ve yönetimi. 2. Baskı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Social Education
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
