Evaluation of Teachers' Anger Expression Styles
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10070233Keywords:
Teacher, Earthquake, Anger, Anger Expression StyleAbstract
In this study, which was conducted to evaluate teachers' anger expression styles, a survey model, one of the quantitative research methods, was used. The sample of the research consists of 300 teachers working in schools affiliated with the Ministry of National Education in Malatya in 2023. Trait Anger and Anger Expression Style Scale (STA-ÖITÖ) was used as a data collection tool in the study. SPSS 24.0 statistical data analysis program was used to analyze the research data. In the analyses, the significance level was taken as p<0.05, and t Test and ANOVA test were applied to determine the significance level between the variables. While there is a statistically significant difference between the gender of the teachers and the trait anger and anger management sub-dimensions, there is no significant relationship in the other sub-dimensions. There is a statistically significant difference between teachers' seniority and the degree of damage they suffered in the February 6 earthquake and their anger expression styles. Anger management of female teachers is higher than male teachers. Teachers with 5-10 years of experience are better at anger management than others. It was concluded that the increase in the degree of damage from the February 6 earthquake had a positive impact on teachers' anger management.
References
Akmaz, N. (2009). Eğitim yöneticilerinin bağlanma stilleri ve sürekli öfke ve öfke ifade tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Ankay, A. (1992). Ruh sağlığı ve davranış bozuklukları. Ankara: Turhan Kitabevi.
Balkaya, F. ve Şahin, N. H. (2003). Çok boyutlu öfke ölçeği. Türk Psikiyatri Dergisi, 192-202.
Baltaş, Z. (1984). Kavram olarak stres. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Eğitim Bilimleri Bölümü Pedagoji Dergisi, (2), 211-220.
Boman, P. (2003). Gender differences in school anger. International Education Journal, 4(2), 71-77.
Bostancı, N., Çoban, Ş., Tekin, Z. ve Özen, A. (2006). Üniversite öğrencilerinin cinsiyete göre öfke ifade etme biçimleri. Kriz Dergisi, 14(3), 9-18.
Bridewell, W. B. & Chang, E. C. (1997). Distinguishing between anxiety, depression, and hostility: relations to anger-in, anger-out, and anger control. Personality and Individual Differences, 22(4), 587-590.
Budak, S. (2002). Psikoloji sözlüğü. 2. Baskı, Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Burger, J. M. (2006). Kişilik. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
Campbell, J. L. (2004). Institutional change and globalization. Princeton: Princeton University Press.
Cüceloğlu, D. (1987). İnsan insana. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
Davila, J. & Beck, J. G. (2002). Is social anxiety associated with impairment in close relationships? A preliminary investigation. Behavior Therapy, 33(3), 427-446.
Deffenbacher, J. L. (2011). Cognitive-behavioral conceptualization and treatment of anger. Cognitive and Behavioral Practice, 18, 212-221.
Deffenbacher, J. L., Oetting, E. R., Lynch, R. S., & Morris, C. D. (1996). The expression of anger and its consequences. Behaviour Research and Therapy, 34(7), 575-590
Dilekler, İ., Törenli, Z. ve Selvi, K. (2014). Öfkeye farklı açılardan bakış: öfkenin mekanizması, farklı psikopatolojilerde öfke ve terapistin öfkesi. Ayna Klinik Psikoloji Dergisi, 1(3), 44-59.
Erdoğan, E. (2020). Üniversite öğrencilerinde aleksitimi, öfke ve öfke ifade tarzları ile iletişim becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gelişim Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
Erkek, N., Özgür, G. & Babacan Gümüş, A. (2006). Hipertansiyon tanısı alan hastaların sürekli öfke ve öfke ifade tarzları. CÜ Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 10(2), 9-18.
Feindler, E. L. (2006). Anger-related disorders: a practitioner's guide to comparative treatments. New York: Springer Publishing Company.
Geçtan, E. (2019). İnsan olmak. 17. Baskı, İstanbul: Metis Yayıncılık.
Glassman, W. E. & Hadad, M. (2018). Psikolojide yaklaşımlar. (H. Kaynak, Çev.) Ankara: Nobel.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Karslı, N. (2011). Öfke kontrolü ve dindarlık ilişkisi (Erzurum örneği). Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Kısaç, İ. (2005). Gençlerin öfkelerini ifade ettikleri hedef kişiler. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2), 71-81.
Kökdemir, H. (2004). Öfke ve öfke kontrolü. Pivolka, 3(12), 7-10.
Köknel, Ö. (1982). Öfke ve saldırganlık. Kaygıdan mutluluğa kişilik. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
Köknel, Ö. (2000). Bireysel ve toplumsal şiddet. 2. Baskı. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
Kulaksızoğlu, A. (2002). Ergenlik psikolojisi. 7. Baskı, İstanbul: Remzi Kitabevi.
Kuzeyli Yıldırım, Y. ve Fadıloğlu, Ç. (2005). Diyaliz hastalarında progresif gevşeme yöntemlerinin kaygı düzeyi ve yaşam kalitesine olan etkisinin incelenmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 21(1), 33-45.
Navaro, L. (2003). Gerçekten beni duyuyor musun ''sevdiklerinizi gerçekten duyun, kendinizi daha içtenlikle duyurun. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Nazik, B. (2003). Çocuk ruh sağlığı. İstanbul: Ya-Pa Yayıncılık.
Özer, K. (1994). Sürekli öfke ve öfke ifade tarzı ölçekleri ön çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 9(31), 26-35.
Öztürk, E. (2012). İlköğretim kurumlarında çalışan öğretmenlerin öfke nedenleri ve öfke kontrol yönetimleri. Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
Pennebaker, J. W. (1991). Inhibition as the Linchpin of Health. J. C. Barefoot, J. M. Siegel, D. Stokols, J. W. Pennebaker, & H. S. Fiedman (Dü.) içinde, Hostility, Coping, and Health (s. 140-147). Washington, DC: American Psychological Association.
Reilly, P. M., Shopshire, M. S., Durazzo, T. C., & Campbell, T. A. (2002). Anger management for substance abuse and mental health clients: Participant workbook. US Department of Health and Human Services, Substance Abuse and Mental Health Services Administration, Center for Substance Abuse Treatment.
Robins, S., & Novaco, R. W. (1999). Systems conceptualization and treatment of anger. Journal of clinical psychology, 55(3), 325-337.
Smith, T. W., Glazer, K., Ruiz, J. M., & Gallo, L. C. (2004). Hostility, anger, aggressiveness, and coronary heart disease: An interpersonal perspective on personality, emotion, and health. Journal of personality, 72(6), 1217-1270.
Soykan, Ç. (2003). Öfke ve öfke yönetimi. Kriz Dergisi, 11(2), 19-27.
Spielberger, C. D., Jacobs, G., Russel, F. S. & Crane, R. S. (1983). Assessment of anger: the state-trait anger scale. In: Butcher JN, Spielberger CD (ed.), Advances in Personality Assessment, vol. 2. (pp. 159-160), Hillsdale, NJ/ABD: Lawrence Erlbaum and Associates.
Üstün, B. Ve Yavuzarslan F. (1995). Öfkenin gücü. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 2(2), 42-46.
Woolfe, R., Dryden, W., & Strawbridge, S. (2003). Handbook of counseling psychology. 4. Baskı, London: Sage Publications.
Yılmaz, N. (2004). Öfke ile başa çıkma eğitiminin ve grupla psikolojik danışmanın ergenlerin öfke ile başa çıkabilmeleri üzerindeki etkileri. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Social Education
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
