Comparıson Of The Determınatıon Processes Of School Admınıstrators In The Educatıon Systems Of Turkey And South Korea
Keywords:
Education, School Administrators, Turkey, South Korea, Administrator DeterminationAbstract
The aim of this study is to compare the processes of determining school administrators in the education systems of Turkey and South Korea. For this purpose, books, magazines, periodical written sources, websites, official institution reports, master's and doctoral theses, and articles in the literature written on the subject were used as a pattern. In this study, the practices in South Korea and Turkey, which stand out in the mentioned exams, were examined by document analysis method and comparative quotations. Data was collected using the works of the authors mentioned in the bibliography.
The study found a significant difference and relationship in favor of South Korea. Although there is an examination system in South Korea to become a school administrator, it is necessary to have a little more competence. With the regulation change in 2021, school administrators in Turkey are required to obtain an education management certificate. Based on these results, educational management, educational supervision, leadership, conflict management, etc. are used to determine qualified school administrators in South Korea. There are qualified and comprehensive training programs in the fields, pre-service and in-service training and adaptation programs are noteworthy, education administrators can be trained in practical and theoretical terms by master's programs by the Ministry of Education and YÖK, and the introduction of certificates and long-term teaching experience for school administration, domestic and international education opportunities, systematically offering teachers options such as management, leadership and consultancy (expertise) for their career development, conducting not only exams but also performance and practical activities to determine the administrator, providing the new school administrator with the opportunity to adapt to the school instead of the current school administrator. submitted a report and recommendations were made.
References
Açıkalın, A., Şişman, M. ve Turan, S. (2011). Bir insan olarak okul müdürü. Ankara: Pegem Akademi.
Bakioğlu, A. ve Baltacı, R. (2014). Güney Kore eğitim sistemi. A. Bakioğlu (Ed.), Karşılaştırmalı eğitim yönetimi, 3. Baskı, (ss. 53-84). Ankara: Nobel.
Beycioğlu, K., Örücü, D., Kondakçı, Y. ve Oğuz, E. (2016). Okul müdürlerinin yetiştirilmesi: kültürlerarası bir inceleme. Aypay, A. (Ed), Türkiye’de Eğitim Yöneticiliği ve Maarif Müfettişliği içinde (s.173-196). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Bursalıoğlu, Z. (2005). Okul yönetimde yeni yapı ve davranış, 13. Baskı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Can, N. ve Çelikten, M. (2000). Türkiye’de eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi süreci. Milli Eğitim Dergisi, 148(8), 43-50.
Cemaloğlu, N. (2005). Türkiye de okul yöneticisi yetiştirme ve istihdamı varolan durum, gelecekteki olası gelişmeler ve sorunlar. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2), 249-274.
Çelik, V. (2002). Eğitim yöneticisi yetiştirme politikalarına yön veren temel eğilimler. 21.Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu içinde (s.3-12). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No:191.
Elementary And Secondary Education Act. (2012). http://elaw.klri.re.kr/eng_mobile/viewer.do?hseq=24786&type=sogan&key=2
Erdoğan, S. (2022). Singapur, Güney Kore, Finlandiya ve Türkiye’de okul yöneticilerinin seçilmesi ve yetiştirilmesi. Eğitim Yönetimi ve Politikaları Dergisi, 3(1), 59-69.
Gülsoy Kerimoğlu, P. N. (2019). Türkiye ve Güney Kore eğitim sistemlerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Günay, E. (2004). Millî Eğitim Bakanlığına bağlı okul ve kurum yöneticilerinin seçimi, yetiştirilmesi ve atanmaları üzerine araştırma. Milli Eğitim Dergisi, 161, 86-97.
Güzel, N. S. (2023). Güney Kore'de okul müdürlerinin seçilmesi ve yetiştirilmesi. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
International Bureau of Education - UNESCO. (2011b). World data on education: Republic of Korea. http://www.ibe.unesco.org/sites/default/files/Republic_of_Korea.pdf
Kahraman, S. (2016). PISA’da Başarı Gösteren Yeni Zelanda, Güney Kore ve Çin (Şanghay) okul yöneticilerinin seçilmesi, yetiştirilmesi ve atanmasının Türkiye ile karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
Karataş, İ.H. (2016). Mevcut okul müdürlerinin hizmet-içinde / işbaşında yetiştirilmesi. Türkiye’de Eğitim Yöneticiliği ve Maarif Müfettişliği (ed. A. Aypay) içinde (s.197-215). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Kaya, Y. K. (1999). Eğitim yönetimi: kuram ve Türkiye’deki uygulama. 7. Baskı. Ankara: Bilim Yayıncılık.
Kim, E., Kim, K., Kim, D. & Kim, E. (2006). OECD improving school leadership country background report for Korea. Korean Educational Development Institute. https://www.oecd.org/edu/schoolleadership
Konan, N, Çetin, R ve Bozanoğlu, B. (2018). PISA’da başarılı olan bazı ülkelerde okul müdürlerinin seçilme, yetiştirilme ve görevlendirilmesi. Çağdaş Yönetim Bilimleri Dergisi, 5(2), 141-157.
Korkmaz, M. (2005). Okul yöneticilerinin yetiştirilmesi: Sorunlar- çözümler ve öneriler. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3), 237-252.
Küçükali, R. Coşkun, H. Genç, M. O. Tuğrul, V. M. (2021). Asya Pasifik ülkeleri eğitim sistemleri. Küçükali, R. Kahveci, K. Ada, Ş. Çakır, R. Kadan, G. (Eds.), Eğitim felsefesi içinde, (ss. 8-41), Ankara: Anı Yayıncılık.
Lee, C. J., Kim, S.-Y., Kim, W. J. & Kim, Y. S. (2010). A Korean model of educational development. In C. J. Lee, S.-Y. Kim, & D.Adams (Eds.), Sixty years of Korean education (pp. 53–106). Seoul, Korea: Seoul National University Press.
Levent, F. & Gökkaya, Z. (2014). Güney Kore’nin başarısının altında yatan eğitim politikaları. Journal Plus Education, 10(1), 275-291.
Maaş yapısı öğretmen, müdür ve müdür yardımcıları için temel aylık ve muhtelif ödemelerden oluşmaktadır ve tek bir maaş çizelgesine göre hesaplama yapılmaktadır (UNESCO, 2011b).
Maya, İ. (2016b). Okul müdürlerinin yetiştirilmesinde dünyada örnek programlar. Aypay, A. (Ed) Türkiye'de eğitim yöneticiliği ve maarif müfettişliği seçme, atama ve yetiştirme. (ss. 147-172), EYED-DER Yayın No:1, Ankara: Pegem Akademi.
MEB. (2016). Millî Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliği. https://ogm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2016_11/03111224_ooky.pdf
MEB. (2018). Millî eğitim istatistikleri örgün eğitim: 2017-2018. Ankara: MEB, Strateji Geliştirme Başkanlığı.
MEB. (2021). 2021 yılı hizmetiçi eğitim planı. Ankara: MEB Öğretmen Yetiştirme Genel Müdürlüğü.
Ministry of Education Republic of Korea. (MOE) (2020). http://english.moe.go.kr/main.do?s=english Ministry of Education Republic of Korea. (MOE) 1994 sf, 9.
MOE (2015). Teacher Education and Qualifications. http://english.moe.go.kr/web/1701/site/contents/en/en_0213.jsp
Özberk, S. (2010). Türkiye ve bazı Avrupa birliği ülkelerinde okul yöneticilerinin yetiştirilme programları ve atanmaları. Yüksek Lisans Tezi. Gaziantep Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep. Özmen, F. (2002). Okul müdürlerinin yetiştirilmesi-gelişmiş ülkelerdeki uygulamalardan örnekler. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, Yay. No: 191. Öztürk, M. B, Akkuş, M. (2020). Japonya, Güney Kore, Singapur ve Türkiye’de Okul yöneticilerinin seçilmesi ve yetiştirilmesi. Çağdaş Yönetim Bilimleri Dergisi, 7(1), 65-79. Resmi Gazete, Millî Eğitim Bakanlığına Bağlı Eğitim Kurumlarına Yönetici Seçme Ve Görevlendirme Yönetmeliği. Tarih: 05.02.2021. Sayı: 31386. Sorensen, C.W. (1994) Success and Education in South Korea. Comparative Education Review, 38, 10-35. Şimşek, H. (2004). Eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi: karşılaştırılmalı örnekler ve Türkiye için öneriler. Çağdaş Eğitim Dergisi, 29(307), 13-21. Şişman, M. (2014). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. Ankara: Pegem Akademi. Taipale, A. (2012). International Survey on Educational Leadership. A Survey on School Leader’s Work and Continuing Education. Finnish National Board of Education.
Taymaz, H. (2003). Okul yönetimi, 7. Baskı, Ankara: Pegem A Yayıncılık. Taymaz, H. (2009). Okul yönetimi. 9. Baskı. Ankara: Pegem Akademi. Taymaz, H. (2011). İlköğretim ve ortaöğretim müdürleri için okul yönetimi. Ankara: Pegema. Turhan, M., & Yaraş, Z. (2013). Lisansüstü programların öğretmen, yönetici ve denetmenlerin mesleki gelişimine katkısı. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 43(43), 200-218. Vaillant, D. (2015). School leadership, trends in policies and practices, and improvement in the quality of education. Education for All Global Monitoring Report, 1, 1-15. Wach, E., & Ward, R. (2013). Learning about qualitative document analysis Ids Practıce Paper In Brıef 13, 1-10. Yazıcı, Ö. ve Gündüz, Y. (2011). Gelişmiş bazı ülkeler ile Türkiye’deki öğretmenlerin hizmet içi eğitimlerinin karşılaştırılması. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 4(2), 1-15.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Journal of Social Education
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
