Examination of Teachers' Communication Skills
Keywords:
Öğretmen, İletişim, İletişim BecerisiAbstract
Quantitative method was used in this research, which was conducted to examine the communication skills of teachers. The population of the research is teachers working in schools in Malatya. The sample of the research is 300 teachers determined from the population by random sampling method. In the study, the Communication Skills Scale (CIS) developed by Korkut and Bugay (2014) was used as a data collection tool. SPSS program was used to analyze the obtained data. As a result of the research, it was determined that the communication skill level of the teachers was high. The communication skill level of female teachers is higher than male teachers. In addition, it was concluded that the increase in the level of education and the increase in the duration of seniority caused the communication skill level of the teachers to increase, and it was suggested that the importance of communication in education should be explained to the teachers through in-service training.
References
Bağcı-Ayrancı, B. (2019). Yazılı anlatım becerisi ile dört kare yazma metoduyla yazma becerisinin ilişkisel değerlendirmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 23(3), 881-891.
Büyükikiz, K. ve Hasırcı, S. (2013). Ana dili öğretiminde konuşma becerisinin yeri. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 1(1), 57-63.
Can, M. (2021). Etkili iletişimde ana dilinin önemi üzerine felsefi bir çözümleme. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (74), 315-323.
Çiftçioğlu-Aydemir, B. A. (2010). İşletmelerde hedef belirleme ve etkili iletişimde NLP. Yönetim Bilimleri Dergisi, 8(1), 95-116.
Elkatmış, M. (2015). The effect of effective communication courses with written and spoken expression on communication skills of pre-service teachers. Elementary Education Online, 14(4), 1341-1351.
Engin, A. O. ve Aydın, S. (2010). Sınıf içi iletişimde öğretmenin rolü. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (16), 1-14.
Erigüç, G., Şener, T. ve Eriş, H. (2013). İletişim becerilerinin değerlendirilmesi: Bir meslek yüksekokulu öğrencileri örneği. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 16(1), 45-65.
Erözkan, A. (2005). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerilerini etkileyen faktörler. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 22(22), 135-149.
Geçimli, A. (2007). Örgütsel davranış biçimi olarak iletişim. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Karcı, Y. (2010). İletişim meslek lisesi son sınıf öğrencilerinin empatik iletişim beceri düzeylerine ilişkin bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Kayret, G. ve U. Denizli (2023). Sağlık hizmetleri çalışanlarının iletişim becerileri ve işe bağlılık düzeyleri üzerine bir araştırma. International Journal of Entrepreneurship and Management Inquiries, Özel Sayı 2, 22-35.
Kemiksiz, Ö. (2021). Yazma becerilerinin geliştirilmesi üzerine hazırlanan tezlere yönelik bir inceleme: Yarı deneysel çalışmalar. OPUS International Journal of Society Researches, 18(41), 3172-3203.
Keski, Y. ve Aykaç, M. (2014). İletişim engellerinin aile içi iletişime etkisini incelemede yaratıcı drama yönteminin kullanımına ilişkin katılımcı görüşleri. Turkish Journal of Social Research/Turkiye Sosyal Arastirmalar Dergisi, 18(3).
Kırık, A. M. (2017). Yeni medya aracılığıyla değişen iletişim süreci: Sosyal paylaşım ağlarında gençlerin konumu. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5(1), 230-261.
Korkut-Owen, F. Bugay, A. (2014). İletişim Becerileri Ölçeği’nin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 51-65.
Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma eğimi ve konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlikler. Türklük Bilimi Araştırmaları, (13), 287-309.
Liman-Kaban, A. (2019). Kişilerarası iletişimde duygusal bulaşmanın rolü: Öğretmen öğrenci iletişimi üzerine bir araştırma. Maltepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 6(1), 87-108.
Milli, M. S. ve Yağcı, U. (2016). Öğretmen adaylarının iletişim becerilerinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 286-298.
Özdemir, İ. (2011). Kültürlerarası İletişimin Önemi. folklor/edebiyat, 17(66), 29-38.
Özer, M. (2015). Siyasal iletişimin etkinliğinde algılama yönetiminin rolü. Hak İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 3(7), 166-197.
Sedefoğlu, S. (2018). Teknolojinin etkisinde dilin dönüşümü: havacılık İngilizcesinin kullanımı üzerine bir araştırma. Doktora Tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Senemoğlu, N. (1994). Okulöncesi eğitim programı hangi yeterlikleri kazandırmalıdır?. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 21-30.
Sü-Eröz, S. (2011). Duygusal zeka ve iletişim arasındaki ilişki: bir uygulama. Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Tekşan, K. ve Karaca, A. (2020). Altıncı sınıf öğrencilerinin konuşmalarında karşılaşılan boğumlama ve söyleyiş yanlışlarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. EKEV Akademi Dergisi, (84), 377-390.
Ünlüer, G. (2022). Sosyal Bilgiler dersinde empati becerisinin kazandırılmasına ilişkin aile görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(35), 821-843.
Yatkın, A. (2009). Örgütsel yöni(ileti)şim. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 47-55.
Yazıcı, M. (2014). Değerler ve toplumsal yapıda sosyal değerlerin yeri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24(1), 209-223.
Yıldız, D., Karaca, Ş. ve Bakırcı, Ş. (2022). Öğretmenlerin iletişim becerileri üzerine bir inceleme. Artvin Çoruh Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1), 1-17.
Yılmaz, V. E. (2019). “Dinleme” becerisinin geliştirilmesi çerçevesinde yeni arayışlar ve teknikler. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 2019(48), 278-290.
Yiğiter, K., Engin, A. O. ve Yağız, O. (2010). Öğrenme sürecinde bireyler arası iletişim ve etkileşim. Atatürk Üniversitesi Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (15), 123-157.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Journal of Social Education

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.